I. HYPOCRISIE en SEKSUEEL GEDRAG

De Grote Seksuele Hypocrisie: Waarom we allemaal doen alsof we geen lust hebben

Beste lezer,

Je denkt dat je een rationeel, beschaafd mens bent? Dat je je emoties onder controle hebt en dat seks vooral iets is voor Hollywoodromcoms? Nou, dan heb ik goed nieuws — en misschien ook een beetje slecht nieuws.

In dit artikel ontrafel ik de ware aard van onze seksuele hypocrisie: hoe we allemaal het resultaat zijn van lust, maar doen alsof we dat niet zijn. We censureren seks, we verbergen onze natte dromen, en we bouwen beschavingen op het bedrog dat we ‘moreel’ en ‘respectvol’ moeten zijn — terwijl onze biologie ons telkens weer betrapt op die onvermijdelijke, rauwe drang.

Wil je weten waarom we onszelf blijven vertellen dat seks iets ‘slecht’ of ‘gevaarlijks’ is? Waarom we de werkelijkheid liever wegstoppen achter moralistische maskers? En waarom, zelfs als we massaal porno kijken, we nog steeds doen alsof lust iets is dat we liever niet delen?

Scrol dan snel door, en bereid je voor op een frisse, lachwekkende en misschien zelfs een beetje confronterende blik op dat grote geheime hoofdstuk van ons leven: onze niet zo geheime, nooit helemaal onder controle zijnde begeerte.

Want eerlijk: we zijn allemaal het resultaat van geilheid — en dat is best mooi, zelfs als we dat liever niet toegeven.

Met een knipoog,
Peter Koopman

16 mei. 2025

Tel.: 06 8135 8861

Waarover wij niet Spreken: Over de Hypocrisie van de Seksloze Mens

“We zijn allemaal het resultaat van geilheid – en gedragen ons alsof we door een engel zijn gebracht.”
— Een sarcastische sociobioloog met zicht op de werkelijkheid.

Inleiding: Seks als het Grote Ongezegde

De mens is het enige dier dat zich schaamt voor wat het van nature is. Geen enkele kat bloost wanneer ze in het openbaar miauwend haar paringsdrift toont. Geen gorilla wordt gecanceld voor het tonen van zijn erectie. Maar o wee, wanneer de mens durft te spreken over geilheid, lust, natte dromen of erecties in het openbaar domein – dan gaat de morele brandmelder af.

Tegelijk is het verleiden, pronken, verlokken en neuken het fundament onder zowat elke sociale interactie. Het is de drijvende kracht achter statusstrijd, mode, sport, kunst, muziek, technologie, poëzie én oorlog. We bouwen beschavingen op onderdrukte geilheid en noemen het vervolgens moraal.

Welkom in de schizofrene werkelijkheid van de mens: een seksueel wezen dat doet alsof seks niet bestaat.

1. De Erectie als Existentiële Dreiging

Seksualiteit is geen randverschijnsel, het is de kern van ons bestaan. Of zoals Richard Dawkins het stelt: we are survival machines – robot vehicles blindly programmed to preserve the selfish genes. Geen enkele handeling, van het poetsen van je tanden tot het kiezen van een Instagramfilter, is volledig los te zien van seksuele selectie.

En toch: in het publieke discours wordt seks behandeld alsof het een foutje van de natuur was. We praten liever over de vernietiging van steden dan over de verleiding van de buurvrouw. Oorlog is acceptabel, een erectie is obsceen.

Waarom? Omdat seks – openlijk en ongecensureerd – iets onthult waar we liever niet naar kijken: onze dierlijke kern, onze driften, onze kwetsbaarheid. En dat is lastig te verenigen met het beeld dat we van onszelf willen ophangen als rationele, verheven wezens.

2. De Ware Pornografie: Nieuws en Nike

De obscene werkelijkheid is niet te vinden op een pornowebsite. Nee, die zit in het achtuurjournaal.

Beelden van tapijtbombardementen, dode kinderen in de modder, huilende moeders, mensen die levend verbranden, worden onder het mom van “journalistiek verslag” aan ons gepresenteerd – dat slikken we tijdens het avondeten moeiteloos weg.

Maar komt er voor 21.00 uur een tepel in beeld, dan komt de nationale zedencommissie in vergadering bijeen. Geweld mag, geilheid niet.

De gruwel is genormaliseerd. Seks is gecensureerd.
We hebben de wereld omgedraaid, en niemand vraagt zich af waarom.

3. Waarom we doen alsof seks niet bestaat

a. Seks als machtsmiddel

Seks is gevaarlijk omdat het macht geeft. Wie begeerd wordt, heeft macht. En wie begeert, is kwetsbaar. Daarom wordt seksualiteit voortdurend gereguleerd – via religie, fatsoen, etiquette en tegenwoordig via woke-preutsheid verpakt in inclusiviteitsjargon.

Seks heeft de status van atoomenergie: het kan levens scheppen, maar ook systemen ontregelen.

b. Religie: de grote onderdrukker

Religieuze systemen hebben seks altijd gezien als iets wat gereguleerd moest worden. Niet omdat het zondig is, maar omdat het machtig is. Wie de seksualiteit van een groep controleert, controleert hun identiteit, hun sociale structuur, hun voortplanting. Vandaar de obsessie met maagden, heteronormativiteit en kuisheid.

c. De moderne moralisten

Vandaag is het niet de pastoor maar de deugdeconoom met Twitter-account die waakt over de seksuele moraal. De preutsheid is alleen van verpakking veranderd: nu heet het empowerment, grenzen en veiligheid.

Dat zijn natuurlijk reële thema’s, maar ze worden ingezet als wapens om open seksuele expressie te reguleren – tenzij die past binnen het goedgekeurde narratief van de tijdgeest.

4. Digitale schizofrenie: bloot op het scherm, kuis in de kop

We leven in een wereld waarin kinderen eerder porno zien dan hun melktanden verliezen. Tegelijk mag je in een schoolboek niet spreken over clitorale stimulatie zonder dat ouders klagen over ‘seksuele indoctrinatie’.

We kijken massaal naar OnlyFans, maar blijven geloven in het beeld van de “nette buurvrouw”. We swipen, fantaseren, liken, masturberen, maar houden het publieke discours seksloos, proper, ‘veilig’. De geilheid is geoutsourcet naar de cloud.

Seksualiteit is publiek bezit geworden, zolang het maar geanonimiseerd is.

5. Seks: het toneelspel van beschaving

De mens speelt theater. We hebben de seksuele jacht vervangen door gescripte rituelen: flirten, daten, trouwen, samen Netflixen. Het lijkt allemaal cultureel, beschaafd, consensueel. Maar het doel blijft hetzelfde: reproductief succes, statusverhoging, en dopamineresponsen.

We denken dat we monogaam zijn, omdat we daten via apps. We denken dat we seksueel vrij zijn, omdat we kunnen kiezen tussen porno in 4K of amateurmateriaal in VR. Maar we zijn gewoon een andere verpakking voor dezelfde biologische drang: ontsnappen aan de gen-dood door gen-deling.

6. Wat zegt dit over de mens?

De mens is niet hypocriet ondanks zijn intelligentie, maar dankzij zijn intelligentie.
Zonder hypocrisie zou ons sociale systeem in elkaar donderen.

De hypocrisie beschermt het collectief tegen het individu.
De schaamte beschermt de zwakke tegen de overmacht van de begeerte.
De schijnheiligheid beschermt het ego tegen zijn eigen impulsen.

Het is niet mooi. Het is noodzakelijk. Maar het blijft pijnlijk om te zien hoe we onszelf dagelijks geweld aandoen om maar niet toe te geven aan wat we zijn: geil, egocentrisch, zuchtend naar aandacht en goedkeuring – en altijd op zoek naar de volgende seksuele beloning, fysiek of symbolisch.

Tot slot: De Mens als Erotisch Toneeldier

De mens is een schaamtevol geil dier in colbert, een priemende blik in een sociale façade, een dubbele bodem in een nette zin.

We lachen om seks om er niet om te hoeven huilen.
We censureren seks om de illusie van controle te behouden.
We verafschuwen seks in anderen om het in onszelf te kunnen verdragen.

Maar we zijn allen geboren uit geilheid, besmeurd met biologie en opgevoed in hypocrisie.

Post Scriptum:

Wie dit essay leest en zich ongemakkelijk voelt, heeft het begrepen.
Wie zich er vrolijk op verkneukelt, doorziet het systeem.
Wie zich er kwaad om maakt, voelt zich betrapt.

Aanbevolen (ongecensureerde) literatuur: