Het effect van statisch rekken op de spieren is een veelbesproken onderwerp, vooral als het gaat om de specifieke aanpassingen die in verschillende spiergroepen optreden. Deze studie richtte zich op de lange termijn veranderingen in spierlengte, spierdikte, en de hoek van de spiervezels (pennation hoek) in de mediale en laterale gastrocnemius (kuitspieren) bij het volgen van een statisch rekschema.
Doel van het Onderzoek
Het doel van deze studie was om te onderzoeken hoe statisch rekken de spierbundellengte, pennation hoek en spierdikte van de laterale (LG) en mediale gastrocnemius (MG) beïnvloedt. Dit werd gedaan met behulp van echografie om nauwkeurige metingen te verkrijgen van de veranderingen in spierfasciculuslengte en spierdikte. Daarnaast werd de dikte en lengte van de achillespees gemeten, evenals de maximale vrijwillige isometrische contractie (MVIC) van de plantairflexie (het strekken van de voet).
Effecten van het Rekprogramma
Tijdens het stretchen werd de enkelhoek significant veranderd van 77,0 ± 5,4 graden naar 65,5 ± 5,8 graden, wat resulteerde in een toename van de dorsiflexie bewegingsuitslag (ROM). Dit betekent dat het rekken de flexibiliteit van de enkel vergrootte. Interessant is dat er geen veranderingen werden waargenomen in de maximale kracht (MVIC) of de lengte en dikte van de achillespees.
Wat wel veranderde, was de spierfasciculuslengte en spierdikte van zowel de MG als de LG. De toename in fasciculuslengte was groter in de laterale gastrocnemius (LG) dan in de mediale gastrocnemius (MG). Ook bleek dat de aanpassingen vooral plaatsvonden bij de spier-pees verbinding, en minder in het spierbuikgedeelte. Een opvallend resultaat was dat de pennation hoek (de hoek waaronder de spiervezels in de spier zitten) niet veranderde in de MG, maar wel verminderde in de LG.
Conclusie
De onderzoekers concludeerden dat een langdurig statisch rekschema resulteert in een toename van zowel spierdikte als fasciculuslengte, maar met ongelijke effecten tussen de mediale en laterale gastrocnemius. De fasciculuslengte nam meer toe in de LG dan in de MG, en de pennation hoek nam alleen af in de LG. Ondanks deze structurele veranderingen was er geen verschil in maximale kracht of vrijwillige spieractivatie. Dit suggereert dat statisch rekken vooral de anatomische structuur van de spieren verandert, zonder directe invloed op de krachtproductie.
Deze bevindingen tonen aan dat rekken de spierarchitectuur wel kan beïnvloeden, maar dat dit niet altijd leidt tot functionele verbeteringen in kracht of prestatie. Voor atleten kan dit betekenen dat statisch rekken nuttig kan zijn voor het vergroten van de flexibiliteit, maar geen significant effect heeft op krachtontwikkeling of prestaties in activiteiten die maximale kracht vereisen.
AfafA – Peter Koopman
Bronnen:
Simpson, C. L., Kim, B. D., Bourcet, M.R., Jones, G. R., & Jakobi, J. M. (2017). Scandinavisch Journal of Medicine & Science in Sports.
