De kern van woke draait om bewustwording van ongelijkheid, discriminatie, en sociaal onrecht. In essentie lijkt dit een nobel streven, maar als we de oppervlakte afschrapen, verschijnt er een heel ander beeld. Woke heeft zich ontwikkeld tot een beweging die zich beroept op morele superioriteit en het monopoliseren van ethiek. Het begint met een pleidooi voor rechtvaardigheid, maar eindigt vaak in een machtsgreep die gebaseerd is op het manipuleren van emoties en schuldgevoelens.
Wat begon als een oproep tot sociale rechtvaardigheid is in veel opzichten verworden tot een vorm van moreel totalitarisme. Iedereen die niet voldoet aan de strikte normen en dogma’s van de woke-orthodoxie wordt publiekelijk gecanceld, verstoten of geëtiketteerd als ‘onverlicht’. In plaats van het voeren van een dialoog, heeft de woke-beweging zich meester gemaakt in het demoniseren van afwijkende meningen, en doet dit vaak op basis van een vals moreel kompas.
De filosofie is geperverteerd omdat zij nu het tegenovergestelde bereikt van wat ze beweert na te streven. Ze zou bevrijden, maar het dwingt tot conformisme. Ze zou bewustwording stimuleren, maar dwingt tot censuur van ideeën die haar dogma’s uitdagen. Bovendien wordt elk probleem gereduceerd tot de dichotomie van onderdrukker versus onderdrukte, zonder oog voor de complexiteit van menselijke interacties en motivaties.
Het reduceert de mens tot een slachtoffer of dader, vaak zonder context of nuance.
Daarnaast lijkt woke fundamenteel uit te gaan van een zwak, defect mensbeeld. Het veronderstelt dat groepen mensen inherent kwetsbaar zijn, dat ze beschermd moeten worden tegen elke vorm van ‘micro-agressie’ of ongemak. De autonomie en weerbaarheid van het individu worden volledig genegeerd. Deze paternalistische houding ondermijnt de mogelijkheid tot echte persoonlijke groei en maatschappelijke veerkracht.
Woke is geperverteerd omdat het zichzelf presenteert als een strijd voor rechtvaardigheid, maar ondertussen de fundamenten van de open samenleving bedreigt: vrijheid van meningsuiting, rationeel debat en individuele verantwoordelijkheid. De focus op identiteitspolitiek creëert nieuwe vormen van tribalistische verdeeldheid, terwijl het tegelijkertijd ethisch purisme predikt dat geen ruimte laat voor ambivalentie of nuance. De zwakste nemen de moraal in handen en creëren nieuwe hiërarchieën van macht, gebaseerd op slachtofferschap in plaats van capaciteiten of ideeën.
In dat licht is woke niet zozeer een filosofie die gericht is op bevrijding, maar eerder op het installeren van een nieuwe vorm van onderdrukking—een tirannie van deugdzaamheid die, ironisch genoeg, zich net zo autoritair en intolerant gedraagt als de systemen die het beweert te bestrijden.
Conclusie: Woke is inderdaad geperverteerd. Het begon misschien met goede bedoelingen, maar het heeft zich ontwikkeld tot een intellectuele valkuil, waarbij het oorspronkelijke doel van sociale rechtvaardigheid wordt misbruikt voor het bevorderen van ideologisch conformisme, machtsspelletjes, en het onderdrukken van vrije uitwisseling van ideeën.
AfafA – Peter Koopman
